คุยบอลไทย กับ "แชมป์เปี้ยน" กลับมายืน ที่เดิม

ไฉไลสุดนะครับ ผลงานทีมชาติไทย กับภาระกิจ ทวงคืนเจ้าอาเซี่ยน และเรา ทำได้ กับฟอร์มสวยสด ไม่แพ้ใครตลอดทัวร์นาเม้นท์ (ชนะ6นัด เสมอ2นัด) 

 

อะไรไม่เท่า การที่บอกว่า ทีมที่ดีที่สุดในรายการนี้คือ ไทยเอ กับ ไทยบี นี่คือโคตรสุด เพราะนักเตะไทยเล่นดีจริงๆ แทบจะทุกคนทุกตำแหน่ง สลับเปลี่ยน ทดแทน โรเตชั่น จนทุกคนอยู่ในสภาพที่ไม่กรอบ อ่อนล้าจนเกินไป

 

แต่ภาพความจริง ที่บอลไทยต้องเดินหน้าต่อ สู่ระดับเอเชีย มันย้อนกลับมาให้คิดจากฉากหน้าอันงดงามนี้อีกครั้ง สำหรับผม มีสองจุดครับ

 

หนึ่ง คู่เซ็นเตอร์ ครั้งนี้ คือ การแก้ไขจริงๆ และระดับอาเซี่ยน มาโน่ โยกได้ แก้ไขได้ แต่จะบอกได้อย่างไร ว่าระดับเอเชียแล้ว เราจะไม่น้ำตาตก ทอม เบียร์ ถูกวางเป็นตัวเลือกแรก แต่ มีข้อผิดพลาด นะครับ ส่วน เอเลียส กับ ปวีร์ ก็ประเมินได้เพียง ตามมาตรฐาน ไม่ได้เด่นไปมากกว่าจะต่อกรระดับเอเชีย ส่วน กาแมน ร่างกายที่ไม่ใหญ่พอ จะยืนเซ็นเตอร์ ระดับเอเชีย คือข้อสำคัญ ส่วนตัวเลือกอื่น ยังมี พรรษา และ ธนบูรณ์ หรือใครก็ตามแต่ชอบ แต่ แต่ ไหวไหมล่ะ

 

ส่วนอีกจุดหนึ่ง คือ กองหน้า ต้องยอมรับว่า พี่มุ้ย อยู่ในช่วงปลายแล้ว ระดับอาเซี่ยน สบายครับเหนือๆ เล่นได้อีกสักครั้ง ในรายการนี้ แต่ไประดับเอเชียเอาใครยืนหน้าเป้า ถ้ามองจากชุดนี้ ศุภชัย ดูแข็งแรง ยิงในลีกเยอะ, อดิศักดิ์ ท้ายสุดยังเก๋า มีของ อายุรุ่นเดียวกับสารัช, ปฐมพล ได้ฟิต ขยัน แต่ที่ผมมองมากที่สุดคือ ศุภณัฐฏ์ เหมือนตาครับ เด็กคนนี้เก่งจริง สมาคมต้องวางแผน คุยกับบุรีรัมย์ ให้ดี เพื่อให้เด็กคนนี้ ยกระดับก้าวขึ้นมาให้ได้

 

ขณะที่ตำแหน่งอื่น ไม่น่าห่วง เรามีกลางดีๆ เหนือชั้นเยอะ ขาดเจ ยังมียิม รายการนี้ ยิมก็ทำให้เห็นแล้ว ปีกนี่เพียบ คราวนี้ บดินทร์ ทำได้ดี แต่ผมยังคิดถึง เอกนิษฐ์ กับ เจริญศักดิ์ อยู่เช่นกัน

 

และสำคัญที่สุดการวางแผนระยะยาว ท้ายสุดแล้ว คนจะมายืนคุมทีมชาติไทยคือใคร เวลาของมาโน่ จะยืดไปถึงรายการไหน คนกุมบังเหียน จะวางจากยอด ลงมามาชุดข้างล่าง ไล่ตั้งแต่ ยู23,21,19,16 ปี จะได้รู้ทีมงานรู้มือ รู้ตัวเด็ก เพื่อต่อยอดไปสู่ชุดใหญ่ต่อไป

 

รอยยิ้ม ศรัทธากลับมาแล้ว มีแต่งานหนักที่ต้องลุยต่อไป ก้าวข้ามอาเซี่ยน คำนี้ที่รอมานาน จากนี้ คอลูกหนังไทยจะได้เห็นกันจริงๆ สักทีไหม น่าติดตาม