เหลือเวลาอีกไม่กี่วัน ผมจะกลายเป็นคนว่างงาน .......... จะดีใจหรือเสียใจดี ดีใจที่ไม่ต้องทำงานหรือเสียใจที่ตกงาน +555 ขอหัวเราะให้กับสังคมเมืองใหญ่ หัวเราะให้กับระบบงานแบบเด็กใครเด็กมัน "ค่าของคน อยู่ที่คนของใคร" เหตุผลที่ไม่ได้อยู่ในแผนการทำทีมคือ ก็กะรูไม่ชอบขี้หน้าเมิง กรุณาย้ายก้นอันอวบอัดออกจากฐานบัญชาการ "บัดเดี๋ยวนี้" (ขอยืมสำนวนพี่อ๋อง เอ็ดดี้ เจ้าพ่อ แสนหกหมื่นบิล มาใช้แป๊บนึง)
แต่ไม่เป็นไร ชีวิตต้องเดินต่อไป เพราะ"ชีวิตแค่โดนทำร้าย แต่ที่สุดมันต้องไม่โดนทำลาย" ฮั่นแน่ วัยสะรุ่นน่าดู ปกติของผมจะฟังแต่เพลงลูกทุ่งกะเพลงสากล (โคตะระ ไฮโซ แต่หน้าตาเหมือนแม้วหลงกรุงชอบกล) ครึ่งค่อนเดือนมาแล้วกว่าจะตัดสินใจได้ว่าควรจัดการกับชีวิตยังไง หะแรก กะว่าจะกลับบ้าน พักมองฟ้า ฟังเสียงหญ้าลู่ลม หยุดชีวิตการเป็นหมาล่าเนื้อในเมืองใหญ่ กลับไปหาแม่ ไปอยู่กับแม่ .........
พูดถึงแม่แล้วก็อดแปลกใจไม่ได้ ทุกครั้งที่เกิดความเดือดร้อน หรือทุกข์ใจ แม่จะเป็นคนแรกเสมอที่โทรหาผม ทั้งที่แม่ไม่เคยรู้ล่วงหน้าว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับเรา ผมเชื่อในเรื่องของสายสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูก เชื่อในเรื่องของจิตที่สามารถสื่อสารกันได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็เหมือนรู้เหมือนเห็นตลอด .......
และในทุกครั้งเวลาที่ผมทุกข์ใจ ก็จะคิดถึงแม่ก่อนเสมอ แต่เวลาที่มีความสุขดันลืมไม่คิดถึงท่าน ช่างสารเลวจริงๆ ทั้งที่แม่เป็นคน คนเดียวที่จะรักและยอมรับเราได้ ตั้งแต่เกิดหรือแม้กระทั่งตายจากกัน ลูกจะเลวแค่ไหน แม่ก็ยังรัก แต่กับบางคนแม้แต่มือยังไม่เคยจูงมือเดินห้างเลย เฮ้อ .. ชักจะไร้สาระไปกันใหญ่ พอดีกว่าทุกท่าน แล้วค่อยมาบ่นกันใหม่ครับ .....
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
"วันนี้ขอให้เป็นวันที่ดีของผม ถ้ามีความคืบหน้า จะมา Update หลัง 6 โมงเย็นครับ"
11 / 03 / 2008 10:14