แมนนี่ "แพ็คแมน" ปาเกียว นักชกที่ไม่มีวันเลว

- ปาเกียว เกิดและเติบโตในย่านสลัมของ บูกิดอน ฟิลิปปินส์ มีพ่อชื่อ โรซาลิโอ รับจ้างทำนา ส่วน ดิโอนิเซีย แม่เป็นผู้ถือศีล รับจ้างทั่วไป ชีวิตลำบากแร้นแค้น อาศัยอยู่ในกระท่อม เวลานอนก็เอากล่องกระดาษมาปูนอนกันทั้งบ้าน

- แม่ของ ปาเกียว ไม่เคยสนับสนุนให้ลูกชายเป็นนักมวย และอยากให้บวชเป็นพระถือศีลปฏิบัติธรรมเหมือนตนมากกว่า

- ปาเกียว มีโอกาสเรียนหนังสือเหมือนเด็กทั่วไป แต่ส่วนมากจะโดดเรียนมาทำงานในร้านซักรีด เพื่อเอารายได้มาช่วยเหลือแม่และครอบครัว

- เคยหนีออกจากบ้านตอนอายุ 12 ปี เพราะมีปัญหากับพ่อที่ไม่ยอมให้เอาสุนัขจรจัดมาเลี้ยง โดย โรซาลิโอ ซึ่งเมาได้ที่ จับสุนัขตัวนั้นไปฆ่าแล้วทำเป็นกับข้าวกินแกล้มเหล้า ส่วนปัจจุบัน ปาเกียว เลี้ยงสุนัขไว้ 1 ตัว พันธุ์ แจ็ค รัสเซลล์ เทอร์เรียร์ ชื่อ “แพ็คแมน” และพาไปวิ่งข้างนอกบ่อยๆ

- การหนีออกจากบ้านครั้งนั้น ปาเกียว วิ่งจากสลัมไปถึง มะนิลา แบบไม่รู้ตัวว่าวิ่งมาไกลถึง 500 ไมล์ ก่อนเริ่มชีวิตใหม่ทำงานเป็นคนสวนและช่างก่อสร้าง เวลานอนก็นอนข้างถนน

- ช่วงเริ่มต้นเป็นนักมวยอาชีพ “แพ็คแมน” มีรูปร่างผอมแห้งและตัวเล็ก ชนิดโปรโมเตอร์เจ้าไหนก็ไม่อยากเสี่ยงให้ขึ้นชก ปาเกียว เลยใช้วิธีแอบเอาหินใส่กระเป๋าเพื่อเพิ่มน้ำหนักตัวก่อนขึ้นชั่งน้ำหนัก

- เทิร์นโปรชกอาชีพครั้งแรกเมื่ออายุ 17 ปี และกลายเป็นดาวรุ่งที่น่าจับตาเพราะชกสไตล์ดุดันและจ้องจะน็อคคู่ต่อสู้ตลอดเวลา โดยสมัยนั้นเคยได้เงินค่าชกต่อไฟต์สูงสุด 2 ล้านเหรียญสหรัฐ (ประมาณ 64 ล้านบาท) ก่อนแบ่งรายได้ให้แม่ครึ่งหนึ่ง

- เผชิญหน้ากับความพ่ายแพ้ครั้งแรกในการชกไฟต์ที่ 12 โดยแพ้น็อคให้ รุสติโก ทอร์เรย์คัมโป ในยกที่สาม แต่เมื่อดูภาพรีเพลย์ปรากฏว่า ปาเกียว โดนน็อคเพราะหัวไปชนกับไหล่ของ รุสติโก หาใช่โดนชกจนหลับคาเวที

- ได้แชมป์รุ่น ฟลายเวต ของสภามวยโลก (WBC) ที่เมืองไทยตอนอายุ 19 ปี โดยเอาชนะ ฉัตรชัย สาสะกุล นักชกเจ้าถิ่น เดือนธันวาคม ปี 1998 ถือเป็นเข็มขัดเส้นแรกที่ได้มาคล้องเอว

- การเป็นคนมีชื่อเสียงย่อมมาพร้อมกับความรับผิดชอบต่อสังคม ดังนั้น ปาเกียว จึงพยายามประพฤติตัวเป็นต้นแบบที่ดีของเด็กๆทุกครั้งเวลาออกสื่อ รวมถึงภาพยนตร์และบทสัมภาษณ์ แถมยังเคยเล่นหนังเป็นซูเปอร์ฮีโร่ “วาพัคแมน” ปราบเหล่าร้ายอีกต่างหาก

- แม้มีฝีมือทางด้านหมัดมวยจนถูกยกย่องเป็นฮีโร่ของ ฟิลิปปินส์ แต่หารู้ไม่ว่านักชกวัย 36 ปี ก็เป็นเซียนหมากรุกเหมือนกัน หากมีเวลาว่างก็จะตั้งโต๊ะเล่นกับเพื่อนบ้านอยู่เสมอ

- การผันตัวเองมาชกอาชีพเร็วเกินไปก็ทำให้ ปาเกียว หมดโอกาสรับใช้ชาติลงแข่งใน โอลิมปิกโดยปริยาย ทว่าเจ้าตัวก็เคยได้เป็นส่วนหนึ่งของมหกรรมกีฬาแห่งมวลมนุษยชาติ หลังได้รับเลือกให้ถือธงชาตินำทัพนักกีฬาเข้าสู่สนามใน ปักกิ่งเกมส์ ปี 2008

- เวลาเข้ายิมฝึกซ้อม นอกจากนวมกับฟันปลอม ปาเกียว จะพกคัมภีร์ไบเบิลติดตัวเสมอ โดยใช้ปากกาทำไฮไลท์ไว้ด้วยว่าอ่านถึงตรงไหนแล้ว

- หลังจากชั่งน้ำหนักเสร็จทุกครั้ง บูบอย เฟอร์นานเดซ พี่เลี้ยงมุมเสาของ ปาเกียว จะเอาซุปเนื้อวัวกับนมอุ่นมาเสิร์ฟให้เจ้าตัวทาน ชดเชยจากการลดน้ำหนักมานาน

- ปาเกียว และ จิงกี ภรรยาคู่ชีวิต มีลูกด้วยกันถึง 5 คนคือ เอ็มมานูเอล จูเนียร์, ไมเคิล สตีเฟน, แมรี ดิไวน์ เกรซ, ควีน อลิซาเบ็ธ และ อิสราเอล

- ทุกครั้งที่ ปาเกียว ขึ้นชก ปัญหาอาชญากรรมใน ฟิลิปปินส์จะลดลงอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะชาวฟิลิปปินส์กว่า 107 ล้านคน ต่างเอาเวลามานั่งเชียร์ “แพ็คแมน” อยู่หน้าจอทีวี

- ปาเกียว ได้รับการสนับสนุนจากคนทั้งประเทศให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี แต่ยังห่างไกล ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฏรจังหวัดซารังกานี

- พยายามเรียนรู้สิ่งใหม่นอกเหนือจากการต่อสู้บนสังเวียน ล่าสุดก็เพิ่งเข้าคอร์สเรียนเปียโน ไม่แน่อาจหันมาเอาดีด้านดนตรีก็ได้

- หลักฐานที่ยืนยันว่าเป็นคนชอบดนตรี คือการออกซิงเกิลเพลง Sometimes When We Touch ที่บ้านเกิด และคิดว่าตัวเองร้องเพลงได้ดี

- เคยมีปัญหาเรื่องเลี่ยงจ่ายภาษีตามประสาคนดังทั่วไป โดยอ้างว่าได้จ่ายภาษีที่สหรัฐอเมริกาไปแล้วตามกฎหมาย (สองประเทศนี้จ่ายภาษีร่วมกันได้) แม้จะคลี่คลายแล้วแต่ก็กลายเป็นชื่อเสียติดตัวตามมาในช่วงหลัง

เครดิต : https://mgronline.com/sport/detail/9580000050025